Kees Lauwen (1955)

 

Opleiding tekenen in Tilburg

Werkt in het voortgezet onderwijs en schildert.

 

De meeste van mijn schilderijen worden vaak overgeschilderd.

Het schilderij is wat het is: een plat vlak met kleuren en verftoetsen die zichtbaar blijven en niet weggepoetst worden. Na eindeloos veranderen is het goed als het vlot geschilderd lijkt, alsof het in korte tijd gemaakt is met een losse toets. In detail: een wereld van tinten en kleuren van onderliggende lagen die nog even zichtbaar zijn en zo de eerder opgebouwde historie van het schilderij laten zien. Elke laag is weer een concrete neerslag van zelfkritiek en van een zoekproces.  Elke keer wint het schilderij aan kwaliteit.

 

Volmaakt bestaat niet, hooguit ergens diep in je voorstellingsvermogen.

Door te schilderen probeer je er dichtbij te komen, wetend dat je steeds tegen je onvermogen aanloopt om het met verf en penseel op het doek te zetten.

 

Schilderen is dus ook een proces van toegeven aan je onvermogen. Niet teveel terrein prijsgeven, maar wel tegen je verlies kunnen. Tenslotte het resultaat, een schilderij met als doel een simple boodschap uit te dragen; hoe verf en doek een beeld oproepen en tegelijk trouw blijven aan zichzelf en de concrete materiaaleigenschappen.